Publiek-private samenwerkingen (PPS) verheugen zich in een toenemende belangstelling in het kennis en innovatiedomein. In een aantal gevallen hebben (zeer) omvangrijke investeringen in kennis en innovatie de vorm van PPS-constructies (bijvoorbeeld, maar niet uitsluitend; Bsik, de TTIs, de nieuwe innovatieprogramma’s, InnovatiePrestatiecontracten etc.).

Daarbij speelt ook mee dat verwacht wordt dat PPS-en wellicht zouden kunnen bijdragen aan het realiseren (beter benaderen) van de in EU-verband overeengekomen ambitie om de R&D inspanningen (Lissabon/Barcelona doelstellingen) te verhogen.

In opdracht van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit onderzoekt Dialogic diverse vormen van PPS structuren (ontwerp van een typologie) en onder welke omstandigheden welke PPS structuur het meest voor de hand liggend is.

De beleidsdilemma´s en lessons learned uit de cases zijn in de rapportage opgesomd in de vorm van 18 suggesties of wenken voor een succesvolle aanpak. Daarbij is een aantal aanbevelingen generiek van aard. De overige aanbevelingen kunnen ingedeeld worden naar vier fasen in de levenscyclus van beleidsprocessen: voorbereiding/afbakening, beleidsvorming/ontwerp, uitvoering, en evaluatie.