In deze quick scan wordt een antwoord verstrekt op een drietal onderzoeksvragen:

• Wat is de huidige stand van zaken in de provincie Limburg ten aanzien van breedband? Wat zijn huidige initiatieven binnen de provincie en wat zijn daarbij knelpunten en kansen?
• Wat kenmerkt het beleid van andere provincies met een voortrekkersrol op breedbandgebied? Wat kan de provincie Limburg hiervan leren en zijn er mogelijkheden om aan te haken?
• Welke rol zou de provincie Limburg op zich kunnen en willen nemen? Hoe kan zij deze rol legitimeren en welke kansen zijn daarbij te benutten?

Op het eerste gezicht valt de grootste concentratie breedbandontwikkelingen waar te nemen rondom de Parkstad-gemeenten nabij Heerlen. De vraagzijde komt in beweging en er ontstaan vraagstukken als "wij willen dat ook" of "hoe kunnen we het noorden van de provincie koppelen met het zuiden", "hoe kunnen we aansluiten bij de ontwikkelingen in de randstad" of zelfs "hoe kunnen we grensoverschrijdend samenwerken". Al deze vragen maken duidelijk dat er wel degelijk een behoefte aanwezig is voor een goede breedbandinfrastructuur.

Voor deze quickscan is een foto gemaakt van een aantal kansrijke projecten die zich goed lenen voor opschaling van breedband. Momenteel wordt er op een drietal terreinen Incidentgestuurd Intelligent Collectief Cameratoezicht geïmplementeerd waarbij 2-weg breedband (glasvezel) als drager dient. Dit heeft als voordeel dat de infrastructuur voor meerdere doeleinden gebruikt kan worden. Binnen de provincie Limburg zijn tevens diverse breedbandprojecten gestart vanuit maatschappelijke sectoren als onderwijs en zorg. Samen Snel op Glas Limburg demonstreert met haar tweede tranch (150 locaties door gehele provincie) de kracht van regionale vraagbundeling en de besparingen die mogelijk zijn door het slim samenwerken met ICT.

Het beleid van andere provincies en het rijk komt op hoofdlijnen overeen met een intern verspreide breedbandnotitie (Budé & Ritzen, 2006). Echter, de exacte invulling (accenten) van het breedbandbeleid door provincies met een voortrekkersrol verschilt op een aantal terreinen. Stimulering van (regionale) vraagbundeling door bijvoorbeeld de financiering van proceskosten is bij andere provincies de orde van de dag. Daarnaast wordt er bij deze andere provincies zichtbaar meer geïnvesteerd in dienstenontwikkeling, voorlichting (bijeenkomsten en publicaties) en openheid van netwerken en is er een sterkere deelname aan de discussie rondom de koppeling van marktplaatsen. Op breedbandgebied hoeft de provincie Limburg zeker niet het wiel opnieuw uit te vinden en zijn er diverse gremia waarbij zij zich kan aansluiten, zoals Breedned, NBL en de Nationale Leeromgeving Breedband (IPO).

In vergelijking met andere provincies als Utrecht, Friesland of Gelderland zien we in Limburg veel losse initiatieven die deels met steun van de provincie tot stand zijn gekomen. Doordat er feitelijk geen breedbandbeleid is gedefinieerd, zijn er minder middelen beschikbaar, vindt ondersteuning op ad-hoc basis plaats, zijn de uitgevoerde acties minder zichtbaar en weet de doelgroep niet waar en waarvoor ze bij de provincie kan aankloppen. Dit leidt ertoe dat er jaarlijks gemiddeld minder (vraagbundel)projecten worden opgestart en dat kansen onbenut blijven. Kortom, er is een behoefte een integrale aanpak!