Het gebruik van Web 2.0 en social media is de laatste jaren sterk in opkomst. Bij gemeenten speelt steeds nadrukkelijker de vraag wat ze met het fenomeen Web 2.0 aanmoeten. Tegen deze achtergrond heeft het A+O fonds Gemeenten Dialogic daarom gevraagd om een internationale literatuurstudie uit te voeren naar voorbeelden van Web 2.0-toepassingen in de publieke sector en naar de mogelijke gevolgen van het gebruik van deze toepassingen voor de inhoud en kwaliteit van arbeid.

Het gebruik van Web 2.0 en social media is de laatste jaren sterk in opkomst. Bij gemeenten speelt steeds nadrukkelijker de vraag wat ze met het fenomeen Web 2.0 aanmoeten. Tegen deze achtergrond heeft het A+O fonds Gemeenten Dialogic daarom gevraagd om een internationale literatuurstudie uit te voeren naar voorbeelden van Web 2.0-toepassingen in de publieke sector en naar de mogelijke gevolgen van het gebruik van deze toepassingen voor de inhoud en kwaliteit van arbeid.

Uit het onderzoek blijkt dat het vooralsnog vooral ´Innovators´ en ´Early Adopters´ zijn die de Web 2.0 ideologie aan elkaar doorgeven. Het gebruik van social media lijkt vooral een doel op zich. Concrete voorbeelden van toepassingen van social media binnen de overheid (= Web 2.0 als middel, niet als doel) worden nog niet of nauwelijks genoemd. Het gebruik van Web 2.0 an sich leidt echter niet tot een kwaliteitsverbetering. De crux is om (1) een groep van kritische (sic!) volgers aan te boren en (2) die groep vervolgens te laten reageren op de informatie. Gericht zenden én ontvangen dus binnen een semigesloten gemeenschap van peers. Pas als er een dergelijk interactief proces ontstaat, wordt de kwaliteit van de informatie van buiten de organisatie inderdaad superieur aan die van binnen de organisatie. Als ten slotte (3) de kwaliteit van informatie het belangrijkste ijkpunt is om het functioneren van de organisatie te beoordelen zal de gesloten verticale, hiërarchische organisatie het op termijn inderdaad gaan afleggen tegen de open, horizontale netwerkorganisatie.

Al met al is het mogelijk dat het werken binnen de overheid en binnen gemeenten over tien jaar radicaal is veranderd - net zoals de reisbranche radicaal is veranderd door de opkomst van het internet. De adoptie gaat echter niet vanzelf en voltrekt zich altijd binnen een bestaande sociale context. Het is weldegelijk mogelijk dat de tegenbeweging aan het langste eind zal trekken en het gebruik van Web 2.0 binnen de overheid langzamerhand een stille dood sterft. Een realistischer scenario is echter dat het gebruik uiteindelijk wel doorgang zal vinden, maar dat de Web 2.0 technologie gaandeweg het bredere adoptieproces fundamenteel van vorm zal veranderen waardoor het revolutionaire karakter verwatert.